KREUKELS IN HAAR ROK

Woorde: EITEMAL
Musiek: "Drüben in den Bergen", Volkswysie; verwerk: CHRIS LAMPRECHT

Ek ken 'n plaas daar ver, waar saans die skapies blêr.
Doe-del-di-da-doe, doe-del-di-da-doe!
Daar woon 'n boerenooi met wange rond en rooi.
Doe-del-di-da-doe, doe-del-doe!

En as die skemer daal, staan Poon al opgesaal;
Doe-del-di-da-doe, doe-del-di-da-doe!
ek moet maar net sê: Vat, dan ken hy self die pad.
Doe-del-di-da-doe, doe-del-doe!

En voor sy trippelpas die waghond nog verras;
Doe-del-di-da-doe, doe-del-di-da-doe!
sien ek hoe skuif sy bly gordyntjies al opsy,
Doe-del-di-da-doe, doe-del-doe!

So koel verbaas kyk sy as oom my binnelei;
Doe-del-di-da-doe, doe-del-di-da-doe!
maar waarom het sy dan haar nagmaalrokkie aan?
Doe-del-di-da-doe, doe-del-doe!

So teen die tweede gaap gaan oom en tante slaap;
Doe-del-di-da-doe, doe-del-di-da-doe!
wat dan tot hoenderkraai gebeur sal niemand raai.
Doe-del-di-da-doe, doe-del-doe!

Ek ken 'n boerenooi met wange glad te rooi,
Doe-del-di-da-doe, doe-del-di-da-doe!
en oog wat nie meer jok, en kreukels in haar rok.
Doe-del-di-da-doe, doe-del-doe!